Uit Snap-enquête blijkt dat bestuurders zich zorgen maken over EU-mobiliteitspakket

De introductie van het EU-mobiliteitspakket eerder dit jaar heeft aanzienlijke gevolgen gehad voor de transportsector in het Verenigd Koninkrijk en op het Europese vasteland.

Omdat chauffeurs niet langer wekelijks in hun voertuig kunnen rusten, zijn transportbedrijven nu verplicht om te zorgen voor geschikte accommodatie voor chauffeurs onderweg. Ze moeten er ook voor zorgen dat deze chauffeurs eens in de vier weken naar huis gaan - een belangrijke verandering voor internationale vervoerders.

Velen speculeren dan ook over de operationele en commerciële gevolgen - vooral Oost-Europese vervoerders, die zich agressief tegen de invoering hebben verzet en het als protectionistisch en discriminerend hebben bestempeld.

Maar kan een initiatief dat bedoeld is om de gezondheid en het welzijn van chauffeurs te verbeteren een dergelijke bedreiging vormen? En zo ja, wat betekent dit dan voor de transportsector als geheel? SNAP ondervroeg 350 Oost-Europese chauffeurs om dit uit te zoeken.

Een zeer reële zorg, vooral bij Oost-Europese markten, is of de hogere overheadkosten en logistiek als gevolg van het mobiliteitspakket hun concurrentievermogen zal schaden. Ze beweren dat de transportkosten waarschijnlijk zullen stijgen en dat de westerse landen door het pakket gunstigere voorwaarden zullen krijgen om transportdiensten aan te bieden.

Het is dan ook geen verrassing dat twee derde (66,5%) van de Oost-Europese chauffeurs zich zorgen maakt over de impact op hun werkzekerheid - waarbij meer dan een kwart (27,1%) zich 'grote zorgen' maakt."

Dit cijfer stijgt tot 82% van de bestuurders tussen 35 en 44 jaar - een veelzeggend cijfer aangezien deze mensen thuis misschien vaker een jong gezin hebben. Ondanks het feit dat het pakket gericht is op het verbeteren van de arbeidsomstandigheden, is het duidelijk dat het welzijn van chauffeurs verder gaat dan alleen de plaats waar ze slapen.

Wat de impact op de sector betreft, kunnen de stijgende transportkosten - zowel van Oost-Europese bedrijven als van bestaande Westerse transportbedrijven - de vraag in de hele sector beïnvloeden en bedrijven op zoek laten gaan naar goedkopere bronnen voor doorvoer.

Veel chauffeurs lijken het idee - in theorie - van wekelijkse rustperiodes buiten de cabine toe te juichen. Interessant is echter dat de voorkeuren verdeeld lijken te zijn over leeftijdsgrenzen.

Bijna een kwart (24%) van de 18-24-jarige chauffeurs wil hun rusttijd graag in de cabine doorbrengen, terwijl meer dan 80% van de 55-plussers de nieuwe regels rond accommodatie goedkeurt.

De kwaliteit van de aangeboden accommodatie is een punt van zorg voor 72,9% van de bestuurders. Dit geldt vooral voor twee leeftijdsgroepen - jongere bestuurders en 55-plussers. Vrouwelijke bestuurders zijn minder bezorgd over deze kwestie dan hun mannelijke collega's.

Terwijl 45,7% van de chauffeurs zei dat ze liever in een accommodatie zouden overnachten, zoals een hotel langs de weg, zei 37,4% dat slapen in de cabine nog steeds hun voorkeursoptie is tijdens lange ritten. Dit toont aan dat, hoewel de regelgeving met goede bedoelingen is opgesteld, er rekening moet worden gehouden met de chauffeur en zijn individuele voorkeuren.

In een ietwat ironische wending zou het 'Mobiliteitspakket' wel eens precies dat kunnen verhinderen, zeggen chauffeurs. 77% van de ondervraagden zei dat het volgens hen waarschijnlijk of zeer waarschijnlijk was dat de congestie in havens en aan de grenzen zou toenemen, waardoor langeafstandschauffeurs vaker dan voorheen naar huis zouden moeten terugkeren.

Naast de verwachte congestie in en rond havens als gevolg van Brexit, kunnen deze extra vertragingen de toegangsroutes in en uit het VK onder grote druk zetten en de tijdige doorvoer van goederen belemmeren.

In een pre-vaccinatieklimaat is Covid-19 een begrijpelijke kwestie voor veel bestuurders. Slechts 11% zei dat ze zich geen zorgen maakten over het verhoogde risico op blootstelling als gevolg van het moeten verblijven in openbare accommodaties - terwijl 68% zei dat ze zich zorgen maakten of zeer zorgen maakten.

Leeftijd zorgt hier voor een begrijpelijke tweedeling, aangezien de leeftijdsgroep 34-44 jaar (opnieuw een leeftijdsgroep met een grotere kans op jonge gezinnen) het meest bezorgd is. Interessant genoeg bleken 55-plussers de minst bezorgde leeftijdsgroep te zijn.

Vaccin of niet, zorgen zoals deze zullen waarschijnlijk nog wel enige tijd een reële overweging blijven voor vervoerders. Als zodanig zal het vinden van 'veilige' accommodatie waarschijnlijk een complex onderwerp blijven - vooral als de bezettingsgraad afneemt door sociale afstandsmaatregelen.